تعیین ترکیب شیمیایی، گوارش پذیری مواد مغذی و تجزیه پذیری پروتئین سیلاژ دو رقم تاج خروس و مقایسه آن با سیلاژ ذرت

تحقیق حاضر به منظور تعیین ترکیب شیمیایی، گوارش پذیری مواد مغذی و کیفیت پروتئین سیلاژ دو رقم تاج خروس (a. hypochondriacus) و مقایسه با سیلاژ ذرت انجام پذیرفت. تیمارهای آزمایشی شامل 1. سیلاژ تاج خروس رقم سبز (خارکوفسکی)، 2. سیلاژ تاج خروس رقم قرمز (سیم)، 3. سیلاژ ذرت، 4. مخلوط 50 درصد سیلاژ سبز و 50 درصد سیلاژ ذرت و 5. مخلوط 50 درصد سیلاژ قرمز و 50 درصد سیلاژ ذرت بودند. ترکیب شیمیایی تیمارها، قبل و پس از سیلو کردن اندازه گیری شد و اطلاعات حاصل در قالب یک طرح کاملا تصادفی (شامل 10 تیمار و 3 تکرار) مورد ارزیابی قرار گرفت. جهت تعیین گوارش پذیری مواد مغذی، سیلاژهای مورد آزمایش در حد انرژی متابولیسمی نگهداری، دو بار در روز، به 5 راس گوسفند نر بالغ نژاد شال با متوسط وزن 4/1±61 کیلوگرم، در قالب یک طرح مربع لاتین چرخشی (5×5) در 5 دوره 28 روزه (شامل 21 روز عادت پذیری و 7 روز جمع آوری داده ها) تغذیه شدند. همچنین تجزیه پذیری پروتئین سیلاژهای فوق، با انجام آزمایش کیسه های نایلونی بر روی 3 راس گوسفند نر بالغ فیستوله دار نژاد شال با متوسط وزن 2/1±59 کیلوگرم انجام پذیرفت. بیشترین میزان cp در علوفه تاج-خروس رقم قرمز و کمترین مقدار در سیلاژ ذرت (به ترتیب 138 و g/kg dm 8/69) به دست آمد (05/0>p). مخلوط کردن هر یک از ارقام تاج خروس با ذرت سبب افزایش در محتوای پروتئین خام در مقایسه با ذرت گردید (05/0>p). میزان ndfom و adfom در سیلاژ ذرت به طور معنی داری بالاتر از هر دو رقم تاج خروس بود. میزان نیترات در کلیه سیلاژها زیر سطوح مسمومیت زا برای دام بود (05/0>p). همچنین غلظت cp، ndfom، adfom، ndicp، adicp، wsc و نیترات در تمام علوفه های مورد آزمایش پس از سیلو کردن کاهش یافت (05/0>p). میزان ph اندازه گیری شده در سیلاژها در حد مطلوب بود و کمترین میزان در سیلاژ ذرت با 82/3 گزارش گردید (05/0>p). همچنین بالاترین میزان اسید لاکتیک در سیلاژ ذرت با g/kg dm 2/80 اندازه گیری شد. بیشترین میزان گوارش پذیری om، cp، ee، و همچنین بیشترین مقادیر me، در سیلاژ تاج خروس سبز و سیلاژ تاج-خروس قرمز تعیین گردید. بیشترین میزان بخش a ماده خشک و پروتئین خام در سیلاژ ذرت (به ترتیب برابر با g/kg dm 553 و 520 g/kg cp) و بیشترین میزان بخش b ماده خشک و پروتئین خام در سیلاژ رقم سبز ( به ترتیب برابر با g/kg dm 540 و g/kg cp 550) به دست آمد. بالاترین غلظت پروتئین قابل متابولیسم در سیلاژ تاج خروس رقم قرمز با g/kg dm 1/74 برآورد گردید. در مجموع، نتایج پژوهش حاضر نشان داد که سیلاژ تاج خروس ارقام سبز و قرمز دارای گوارش پذیری ماده آلی و پروتئین خام بالاتر، و نیز انرژی قابل متابولیسم بیشتر در مقایسه با سیلاژ ذرت بودند. همچنین، سیلاژ هر دو رقم تاج خروس از محتوای پروتئین خام، گوارش پذیری مواد آلی و کیفیت پروتئین بالاتری نسبت به سیلاژ ذرت برخوردار بودند. بر این اساس، کاربرد سیلاژ حاصل از هریک از ارقام سبز و قرمز تاج خروس گونه hypochondriacus، در تغذیه گوسفند امکان پذیر می باشد.